bedrijfsjurist in transitie

Binnen de werkgroep duurzaamheid ontspon zich een discussie. Niets nieuws onder de zon natuurlijk, zet een groep juristen bij elkaar en dan krijg je die automatisch. De discussie ging over het al dan niet scharen van mensenrechten onder duurzaamheid. Focus op milieu of integrale blik? Het kaderen van het aandachtsgebied van de werkgroep was natuurlijk wel belangrijk. De discussie vond plaats voor de uitspraak door de Hoge Raad in de Klimaatzaak Urgenda , waarin de relatie tussen schade door klimaatverandering en mensenrechten werd bevestigd. En ja, dit ging natuurlijk om verplichtingen van de Staat, maar toch. De discussie vond ook plaats voor de nieuwjaarsbijeenkomst van het Nederlands Genootschap van Bedrijfsjuristen afgelopen januari, waar Professor Cees van Dam sprak om mensenrechten voor het voetlicht te krijgen bij de bedrijfsjuristen, nadat hij vorig jaar juni in een artikel in het NRC advocaten al opgeroepen had om niet weg te kijken bij mensenrechtenschendingen door b

We zitten er middenin. De transitie naar een circulaire economie vindt plaats terwijl je dit blog leest. Of je het ermee eens bent of niet, het noodzakelijk vindt of het bestempelt als modegril.  It giet oan .  En dus...? Daar zit je dan als bedrijfsjurist met het inkoopcontract van een leverancier uit Vietnam ter controle voor je neus, als Legal Counsel in de board room met de CFO die het hoogste woord voert over shareholders value of als compliance manager die de corporate governance vorm moet geven. Wat moet je ermee in relatie tot die transitie?  Want die transitie vraagt om een fundamentele verandering bij bedrijven, maar welke en hoe? Vanuit overheden worden striktere milieu-eisen opgelegd, er komen hogere belastingen op grondstoffen, stakeholders value is niet alleen een linkse hobby en klimaatverandering, tja...  Laten we nog even teruggaan naar eind vorig jaar. D e Hoge Raad oordeelde in de Urgendazaak dat het hof mocht beslissen dat de Nederlandse Staat verplic